07-08-2015
“Ik kom om te bridgen, niet om zielige verhalen aan te horen.”
Je vond het maar moeilijk als mensen over pijn en ziek zijn praatten. Je probeerde jezelf los te zien van de rest. Maar ook jij ontkwam niet aan het ouder worden, opa. En dat werd je pijnlijk duidelijk gemaakt met een spoedopname voor een aneurysma, in het voorjaar van 2013. Er zou een dag komen dat je niet meer kon leven naar je jeugdige geest. Volgens mij besloot je toen dat je het niet zover wilde laten komen.
Ondanks de pijn die je misschien toen al had, lunchten we bijna iedere maand. En tijdens een lunch in Wijk bij Duurstede vroeg ik je naar oma.
“Opa, hoe heb jij oma leren kennen?”
Een vraag die ik vaker stelde, en waar ik geregeld een vaag antwoord op kreeg. Nu vroeg ik het weer. Je moest lachen en twijfelde nog even of je 19 of 20 jaar was.
“Je oma werkte als secretaresse bij het Schriftelijk Studiecentrum, waar mijn zus ook werkte. Op een dag kwam mijn zus thuis en riep: ‘Er is toch zo’n mooi meisje komen werken bij ons op de afdeling!’ Ik keek gelijk op van waar ik mee bezig was, en toen ze mijn interesse opmerkte zei ze: ‘Ooh, nee, dat redt jij niet. Oh nee nee nee. Ze is veel te mooi voor jou.’ Daar heb ik me niet door tegen laten houden.”
“Die zaterdag zouden ze gaan dansen, met alle dames van het Schriftelijk Studiecentrum. Ik besloot er samen met een vriend heen te gaan en te achterhalen over welk meisje mijn zus zo te spreken was. Dus, al dansend heb ik op het feestje jouw oma ontmoet.”
“En, was ze echt zo mooi?”
“Ze was echt zo mooi. En ik heb haar die avond naar huis mogen brengen. Oh, trouwens, dansen kon ze ook. Ze kon heel goed dansen.”
“Hebben jullie toen gekust?”
“Ik geloof van wel ja. Al ging het mij er meer om mijn zus het tegendeel te bewijzen. Het was me gelukt om haar thuis te mogen brengen, in tegenstelling tot wat mijn zus eerder riep. De maandag daarop ging de roddel gelijk rond natuurlijk.”
“En ze was behalve mooi ook nog eens lief?”
“Ze was lief, ja. Heel lief.”
In 1960 trouwden jullie en op 18 juli 1961 werd mijn moeder geboren. In mij borrelde nog een vraag… En zonder na te denken stelde ik die:
“Was oma de eerste vrouw waarmee je naar bed bent geweest?”
“Hmm…” Je bleef even stil. Ik begon zachtjes te lachen, ik kon me niet voorstellen dat je vergeet met wie je voor het eerst naar bed was geweest.
“Ik geloof van wel,’’ zei je.
Je vertelde me dat veel andere vrouwen je te gewillig waren. Je wilde jagen en de verovering bezegelen met de mooiste prijs.
“Dan had je aan oma de goede vrouw dus?”
“Dat kun je wel zeggen. Ik heb de beste mogen veroveren.”